EAGLE GUARDIANS

  Seçimlerime sahip çıkıyorum… bilmeden girdiğim yollarıma, yanlış hesaplarıma da; zannımdan çok başardıklarıma da… Olduğum’a sahip çıkıyorum… yanılgılarıma, hatalarıma da; sahip olduğum ve kazandığım güçlerime, niteliklerime de… Olana olduğu gibi sahip çıkıyorum… sevdiklerim ve sevmediklerime de; olmayana, olduğu kadarına ve hala olabilecek olana da… Biraz daha bırakmış, eksilmiş, biraz daha katmış, bulmuş, biraz daha hatırlamış, biraz daha büyümüş;  bazı biraz daha “daha az”, bazı biraz daha “daha çok” olmuş; olduğum halden, geldiğim yerden daha’ya… Gözyaşlarımı gülüşlerime, gülüşlerimi gözyaşlarıma katarak… küfürlerimi sarmalayıp, şükürlerimi çoğaltarak…  Canımm! yuvam, evim… Kalbimm! gözlerim, sözlerim… Ruhumm! yolum belleyerek;  Eskinin laneti yeninin lütfu sol ayağım ile pati izi bırakarak yürümeye devam ediyorum... Bir kez daha; tüm kalbimle; ruha ve yaşama kucak açıyorum; yeniye ve iyi olana yer açıyorum! …. yola devam v’ün kızı … tüm kalbimle … daima sevgiyl...

  Dik bir yokuş çıkıyorum yere bakarak. Güçlü bi his sardı önce etrafımı sonra yüreğime sızdı. Başımı kaldırdım anladım! Yok ağlamıyorum: neden bilmem gözlerim doluyor, engel olamıyorum, içimin yağları akıveriyor belki. Yok üzgün değilim; biraz buruk, biraz yorgun, ama bu en çok minnetten sanki. Bu kavuşma bildiğimden eski. Hatırladım! Ben hep Gaia’nın çocuğuydum. Ben de yaşamın çocuğuydum. Yüzüm sana dönük yürüsem, şükürlerimi biriktirsem; küfürlerimde verir misin bi omuz yine. Sarılır mısın kalbime, öper misin gözlerimden. Evim bellesem seni, yuva olur musun ruhuma, varlığıma hep. Büyüdüm, çok yol katettim ama… ihtiyacım olduğunda yolda, yüreğim sızladığında bazı bazı… sana anne diyebilir miyim? … tüm kalbimle … daima sevgiyle Şebnem Özenç  

  Çünkü bize hep dediler ki… “Önce sen lazımsın” her “..ama ya?”da; hep dediler ki… “Yol da sen’sin, misyon da” her “..peki ya?”da; hep dediler ki… “memnun/mutlu (asıl) sen olmak ilk ve en büyük hizmettir”  “tamam ama”da; dediler ki… Hakikat! Şefkat! Sevgi! Neşe! En az birini gözet bundan sonra her an’ında.  bıkmadan dediler, tekrar tekrar söyleriz.  zaman bu zaman… paylaşacağın budur.  “Cennetin mimarlarına çağrımızdır!  Cenneti kurmaya sen’den başla!” Kalbinizden öpüldünüz  … tüm kalbimle … daima sevgiyle Şebnem Özenç

  Ey gece… Sen seninsin Sen benimlesin Ben benimim Ben seninleyim Ey Kalp… Evim de sensin, yuvam da Ey Ruh… Yolum da sensin, kabilem de P.S: Salute!… hala bekliyorum … tüm kalbimle … daima sevgiyle Şebnem Özenç

  Arada inziva şart! Ruhunu dinlendirmeli, bi durmalı bazı bazı. Aklımdaki yüklerle kırışıklarım da azaldı; yüzümle birlikte kalbime de renk geldi. İçim dinlendikçe, ruhumu duyuyorum; ruhumu duydukça yaşam sızıyor, iyi olana yer açılıyor. Fiyakalı bi selfie değil elbet. Ev topuzuyla, kat kat giyindim, “hiçbişey” yapıyorum şuan malum. Yağmuru izleyerek, rüzgarı dinleyerek… aklıma biraz sessizce kalalım dedim, kalbime sarıldım.. duruyorum öyle; an’ı kokluyorum. Hani dedik ya; dün dündü, yarın daha olmadı. Öyle işte! Yormadan kendimi, çaktırmadan geçmişi ve eskiyi bırakıyorum… çaktırmadan geleceğin hayalini kuruyorum… şükürlerimi listeliyorum, her birini sindiriyorum. umutla ve sevgiyle… an’ın.. ve ruhun.. ve yaşamın içime sızmasını izliyorum. Doğayı ve doğal olanı izliyorum. Ben benim! …. ve sihrin paylaşmaktan geldiğini hatırlayarak ve bilerek; bir tazelenme kampında bunu dileyen kalplerle buluşmayı diliyorum. Kalbinizden öpüldünüz. … tüm kalbimle … daima sevgiyle Şebnem Özenç

  Evim bedenim, Yuvam kalbim, Tam merkezimdeyim.  Sözlerimde hakikat,  Eylemlerimde şefkat düsturum. Sevgi azığım, neşe katığım, Sabır ve şükür ile yürürüm.  İnsanım! Elbet sallanırım, bazen düşer yeniden kalkarım. Ama en nihayetinde, elimden geleni yaparım. Yerde ve gökte kabilem var; hep yoldaşım, yol arkadaşım. Onlarla buluşur, gücüme güç katarım.  Eski oyunu çoktan bıraktım. Bilirim; artık ancak savaşmadan kazanırım. Demek değil ki savunmasızım; gölgelere izin vermem, ayaktayım, sağlamım! En önemsi; Yolda kendimi buldum; ben ben oldum. Bak; yaydığımdır artık kalkanım.  -Kendini bil! Ol’dunsa korkma; yoksa dünyaya dalma, önce ayna ara. Büyük oyun bitti sanıp aldanma; Tam şimdi zamandır yol boyunca öğrendiklerini uygulamanın. Daima farkında ol seni sen yapanın- Pusulalarınızı ayarlayın miçolar. yine; yeni yollara çıkıyoruz! Kalbimiz bir, dualarımız yol olsun, Ferahlıklar ve kolaylıklar bizimle olsun … tüm kalbimle … daima sevgiyle Şebnem Özenç