EAGLE GUARDIANS

Yıllarca bu isimsiz kahramanların bir kısmı ile karşılaştık dizimlerde. Kendini, kökünü arayan kişilerin alanlarında hikâyelerini anlattılar, gösterdiler bize. O dönmeyen dedeler, kayıp amcalar, yoklukta çocuklarıyla bir başına kalmış nineler, kadınlığını unutmuş teyzeler...  teselli bulamamış acılar ve yaslar, saklı kalmış yaralar, unutulmuş kaderler... ve dahası... tarih yazıyorlarmış. O torunlar bu hikâyelere kavuştular, saygıyla selam ettiler ve omurgaları daha sağlam, başları daha dik, daha emin toprağa basarak yollarına devam ettiler.  “ Yaşadığımız coğrafyada olağanüstü tarih ve kültürel bir mirasa sahibiz. Destan yapmaktan bunları yazmaya fırsat bulamayan bir ecdadın çocuklarıyız. ” diyen; sevgili arkadaşım Kerem Atılmaz; bu isimsiz kahramanların, bu cesur ruhların hikâyelerini yazmaya karar vermiş. Yanlışları doğrultmuş, orda burda birbirinden habersiz kaynakları birleştirmiş, unutulmuş kayıtlara ulaşmış… araştırmış, öğrenmiş ve yazmış… ve onların hak ettikleri ses ol...

  Mıhladım kalemimin ucunu kağıda;  Ne hüzne ne umuda yerim var, Bilsem de o kazansın amacım Mıhladım kalemimin ucunu kağıda; Ne söyleyesim ne yazasım var, Bilsem de bi duysam diner ihtiyacım Mıhladım kalemimin ucunu kağıda;  Ne akana katılasım var ne akmayana katlanasım Bilsem de ….  Mıhladım.  … tüm kalbimle … daima sevgiyle Şebnem Özenç

  Alacakaranlık geceye dönmüş, ay yükselmiş. Başında çıtır çıtır yanan ateş, serin bahar rüzgârına ılık ılık dalgalar salmış. Odun kokusu, deniz ve ot kokusuyla karışmış. Sahile vuran dalgalar bile, belli belirsiz kıyıyı okşuyor, sesi gecenin şarkısına eşlik ediyormuş.   Herkes oraya buraya dağılmış, soğukluğuna aldırmadan kumun; kendini bırakmış, öyle umarsız, sere serpe uzanmış, derin deryalara dalmış. Sanki konuşacaklarmış gibi, sanki içindeki tüm sorulara cevap verecekmiş gibi yıldızlara bakakalmış.    Kimbilir ne zaman.. Yıldız yağmuru başlamış, sorular manasızlaşmış, cevaplar yerini hayallere bırakmış. Bi his; hiç gelmeyecek uzak bir gelecek gibi… derin bir iç çekmiş, belli ki bu eski kuyulardan yankılanmış. Bi his; sanki kalksa o an içinde yürüyecek gibi… büyüyü bozmamak için nefesini bile azaltmış. Sonra tekrar.. hayaller gecenin nemine karışmış.. gök yüzünde, yıldızların arasında kaybolmuş. Bir süre sonra orada mı süzülüyor, burada mı.. yine unutmuş. Ha...