Kör Adam
Bu kapıların ardı ardına açık olduğu bir zamandan geçen, kör bir adamın hikâyesi. En çok onun oraya nasıl geldiği ile ilgili bir fikri olmamasına dikkat çekeceğim. Uzun süredir işlenmemiş tarlası ve ara sıra uğrayan km’ler ötedeki komşusundan başka kimsesi olmayan bir adamın hikâyesi. Bu düzayak küçük evi her şeyden önce kendi yapmıştı. Yani öyle olmasını istemişti ama elinden pek gelmediği için çoğunu karısıyla halledebilmişti. O yüzden salon duvarındaki eğrilik ona tüm mutluluklarını hatırlatır. Çatıya yakın olduğu için eliyle hissedemiyor veya artık göremiyor ama hep oturduğu koltuğunda oturur ve onun orda olduğunu bilir, sonra geçmişin tatlı hayallerine dalar. Köpeği de yaşlandığı için eskisi gibi dürtmez onu dolanmak için. Nadiren oralardan geçen bir yolcu kapısını çalmamışsa; küçük rutinlerle ve anılarda dolanarak geçirir günlerini. Günlerden bir gün, ki o günün hiçbir özelliği yoktu... ya da belki yıldızların konumu belki havanın ısısı, belki ...