EAGLE GUARDIANS

Bunca havalı yeni enerji piyasaya çıkmışken, doğal olarak neden HALA Angel Light, Meleklerin Renkleri ve QuanYin’in Lavanta Alevini paylaştığım merak edilmiş. :) Çok şükür uzun süredir, 1000 yıllık yarısı kalmış yarısı gitmiş ya da kapılar ardında saklı kalmış öğretileri daha çok anlayabilmemiz için, bu devirde hayatımıza adapte edebilmemiz için destek sistemler gelmeye başladı. Şuan sistemde varolan her uygulama/enerji bir fayda sağlamak üzere ortaya çıkmış. Özellikle ortaya çıkış hikayelerini araştırırsak bunu daha net görebiliriz. Hem sürekli olarak kendilerini geliştirmeye çalışan hem de hizmette olmanın eşsiz duygusunu tatmış "master"lara meditasyon anlarında veya hani hayatta bazen olan o saf niyet anlarında hediye edilmiş. Kendilerini sorgulamışlar, çalışmaya devam etmişler,  denemişler, deneyimlemişler, araştırmışlar, geliştirmişler ve paylaşmışlar. Reiki’nin de benzer bir hikayesi var. Mesela Quan Yin Lavanta Alevi'nin hikayesinde Suraya QuanYin...

Birkaç yıl evvel bir spiritüel çalışma sonrası ödevim bir süre gülümseMEMEkti. Hepsi de öyle değil ama çoğunluğu... kibarlık olsun diye, toplumsal kurallar gereği, gülümsenmesi gerekli diye, alışkanlıkla, savunma için, saklama için... ilk zamanlar çok zorlandım, zamanla ne kadar yerli yersiz gülümsediğimi, dahası çoğunlukla gülümsediğimi fark bile etmediğimi farkettim. Uzun süredir o kıymetli gülümseme anlarım bilerek, hissederek, yaşayarak ve hissettirerek gerçekleşiyor. Gergin zamanlarda takınılan gülümseme yerini ise Kahkaha'ya bıraktım. Hafif delirme emaresi olmakla birlikte, şiddetle tavsiye edilir. Yavaş yavaş uygulanabilir durumlarla başladım. Eskiden sinirlenip belki saatlerce, duruma göre bütün gün dağıldığım olaylarda, özellikle bana yöneltilen saçma durumlara yapabilidiğim kadar KAHKAHA ile karşılık veriyorum. Hele öfkeyle beslenen kişilerle karşı karşıya kalındığında... olayın dağılışı, kişinin şaşkınlığı görmeye değer.  Ruha en yakın olduğumuz anlar; neşe...

Gözlerinle görebilseydim..  belki bir daha kapamazdım gözlerimi.... taa uzaklarda, taa o kadar derinlerde aramazdım bunca zaman "o'nu" Gözlerinle görebilseydim..  ne şüphe ederdim güvendiğim dağlardan bir daha  ne de gitmek isterdim hep "buralardan" Gözlerinle görebilseydim...  hüznüm olmazdı ne geçtiğim taşlı yollardan  ne de geç kaldım telaşından Gözlerinle görebilseydim...  belki de daha önce görürdüm hep burada olduğunu,  hep öylece varolduğunu, öylece... Gözlerinle görebilseydim....  Ah! o gözlerinle görebilseydim... ... tüm kalbimle Şebnem Özenç

Rise like a Phoenix, Shine like a Star! Gecelerin büyüsü aşkına!!! Doğallığı, sadeliği, yöntemleri, zamanlaması, gizemi, muhteşemliği..... ile her seferinde beni büyülüyor. Sanılan, düşünülebilenden daha yakın... "Ruh" daima ulaşmanın, konuşmanın bir yolunu buluyor. Gözlerin doğru mu görüyorum diye tekrar tekrar baksa da, düşüncelerin şüphe ile tesadüfe ikna etmeye çalışsa da... O an ılık ılık akıyo kalbine, tatlı bir dürtme hissi belki... Herşeye rağmen, bazen sana rağmen içine sızıyor ve ince ince işliyor... karşı konulmaz şekilde.. O eşsiz buluşma anlarında... her seferinde bir işaret, bir dokunuş... bin his, bin cevap veriyor. Baktıkça daha derinlerde buluyosun daha büyük daha derin büyünün, gizemin anahtarlarını. Sor, konuş, iste, dile ve Bırak! Şüphesiz, beklentisiz... Çünkü daima sınırların ötesinde varolan... Çünkü daima daha iyisi var zihnin ötesinde... O gece bu ateşin cisimlenmesi gibi... şimdi; o an'ın duyguları içinde, ha...