Süreç ve Esneklik Yasası
Tai-chi öğrenmeye çalıştığım süreçte; öğretmen, şu an yaşam koşulları ve taleplere uymadığı için yapamadığını ama 8 formdan oluşan o versiyonda, haftalarca sadece ilk hareketin çalışıldığını söylemişti. Nitekim grupta hiçbirimiz şuan hayatımızda tai-chi uygulayamıyoruz. :D
ilk form hafif dizlerin kırıldığı ve aynı anda kolların kaldırıldığı 2-3 saniyelik bir hareket ama sonrasındaki akışı oluşturan herşey o duruşla geliyor. Takip eden hareketlerin yerini bulması için, o doğru başlangıcı yapmış olmak gerekiyor. Yoksa hep plak takılıyor gibi bir hisle yapılıyor ve komik, robotik bir görüntüden ibaret kalıyor.
Zihne ve egoya da böyle davranmak gerekiyormuş. Yani ilk form için sabırla haftalarca çalışmak gerekiyor... ki sonrası akagelsin. :)
Bunu meslek hayatımda yapıyorum. "peki şimdi, peki şimdi" yaklaşımı olduğunda aynı cümleyi tekrar ediyorum. taa ki duyana kadar! Daha sonra beni arayıp "o zaman bişeylere vesile olmaya çalıştın, sağolasın! ama ben buldum" diyerek ona her seansında sabırla söylediğim aynı cümleyi tekrarlayan bile oldu. Amaç buydu zaten, Harika! ;)
Yeni bir farkındalığa kavuştuğunuzda, eski alışkanlıklar bir tür zihinsel/fiziksel refleks gibi aynen harekete geçebiliyor. Ve hayalkırıklığı ile açtığı yolu bırakanlar olabiliyor. Yine olmadı diye farklı kişiler, farklı yöntemlerle aynı kapıya tekrar tekrar dayanılabiliyor.
Sabırla bir çocuk gibi öğrenilecek bir süreç bu. En zor, en önemli adımı attınız... görmediğinizi gördünüz, duymadığınızı duydunuz, bilmediğinizi öğrendiniz. Artık farkettiniz! Bunu hiç birşey sizden geri alamaz.
Süreçte; önce yapagelirken bulacaksınız kendinizi. Belki hemen sonrasında, belki bir süre sonra düşündüğünüzde eskisi gibi davrandığınızı farkedeceksiniz. Çok normal, çok insani ve herşey yolunda.
Her seferinde kendinizi yakalayın ve tespit etmeye devam edin. Zamanla; yapagelme hali içinde iken... bir süre sonra ise; hemen öncesinde, henüz eyleme geçmeden kendinizi yakalamaya başlayacaksınız. Vazgeçmeyin, devam.. bir gün o yeninin olageldiğini göreceksiniz.
Meditasyonun özü budur aslında. Meditasyon "gözlerimi kapadım, harika manzaralı yerlerdeyim, mutsuz yattım enerjik kalktım" değil... O, meditatif fazlara girmeyi öğrenmenin bir aşaması sadece. Meditasyon kendini izleyici olabilmek, kendi hallerine tanık olabilmek hali, biraz çemberin dışından gözlemleyebilmek. Bu bağdaş kurmadan, mum-tütsü olmadan, açık göz yaşayagelirken de olabilir.
Yolda başka türlü dirençler farkederseniz; basitçe kendiniz bununla ilgili çözüm bulabilir veya gerekiyorsa tekrar yardım alabilirsiniz. Güvendiğiniz, o konuda ilk yardımı aldığınız kişi ile iletişime geçmeniz hem egonun işi oyuncağa çevirmesini engelleyecektir hem de kişi sürecinizi bildiği için size zaman ve emek kazandıracaktır.
Ruhtan ya da sistemden gelen konular farklı bir yaklaşım gerektirebiliyor. Bazen asıl zoru geçilip, geriye zihinsel alışkanlık kalabiliyor ya da o konu direkt zihinsel yanlış öğrenilmişlik, yıllarca tekrarlanmış kalıpların sonucu olabiliyor. Sorunlar bir günde oluşmadı, bir günde "kurtulmayı!" beklemeden, biraz daha sabırla yaklaşıldığında sanılanın aksine süreç kısalabiliyor.
Kolaylıklar ve ferahlıklar dileğimle...
Şebnem Özenç