Kurdun Kirpikleri

2015 de çıkmışım KalbiM'e Yola. İlk düşüş ayırmıştı bizi.. yeniden kavuşma yolunda, bu sefer ilk düşüş bağladı birbirimize.

"buna da şükür de işin aslı çok da emin değilim daha fazla yol almak istediğime. Anladığıma emin değilim nedir bu sönmeyen içimde. 

Herşey akıp gidiyor, ben bi öyle bi böyle hissetsem de. Lütfen sen yine de söyle; tamam bu fidanı dikeyim ama nereye? 

Etrafına yapacağım çiçek bahçesi, bu tohumlar çok durmaz sadece suyla, eminim bildiğine... 

Gökyüzünü bilirim ama bu denizler bana yabancı. Güneş ve yıldızlarla yönümü bulurum.. İyi de! hiçbiri söylemez, sen söyle bu ada nerede? 

Ruhum yeni masalı için diyar ararmış, şatosu hazırmış söylediğine göre"

(06.2016)

Bu son serzenişim oldu ona, ondan sonra her adım biraz daha alıştık, biraz daha hatırladık, biraz daha kaynaştık. Birlikte ağlar, birlikte güler olduk. 

Zor zamanlarda unutmadık, ilk birbirimizin gözünü aradık, hatta elele tutuştuk. Kutlama zamanlarını büyük küçük demedik, birlikte dans etmek için vesile ettik.

KalbiM'e yol, sonra KalbiM'le yol... yolunda gitti çok şükür. İlk yuvamız bedenimiz.. anladık. Yürüdükçe öğrenmeye ve hatırlamaya devam... bildik.

Hep biraz daha tamamlanarak, biraz daha büyüyerek, içimizdeki çocuğa ve kadına biraz daha hak ve yerini teslim ede ede... yürüyoruz, birlikte... Artık ayrılık yok ya, gerisi daha kolay.

Şimdi yine.. yeni bir eşiğe geldik. Bi eksiklik hissi geldi hepimize.

SENİ ARIYORUZ! 

EY SEVGİLİ RUH, NEREDESİN?  💕

Şebnem Özenç

I💚Gaia
Dünyada görmek istediğin değişimin kendisi ol

I💙Luna
Her eyleminde şefkat olsun

I💜Venus
Sihire inanıyorum


http://eagleguardians.blogspot.com.tr/2015/11/kalbim.html