KALBİMLE YOLDA

Kalbimm, sen mi geldin? gel, sokul yamacıma

sen de seversin geceyi, gerçi bilirim gözün yıldızlarda

dün geceden başladım, hem bir bir saldım hem daldım uzaklara

varsa da yarım bıraktıklarım bu kadar oldu işte, 
kalan emanet olsun birazı toprağa, birazı sana

şimdi yine gitmelerdeyim, gitmeden gölün karşısından bakayım biraz da

patika üzerinde değil de, tam burada durayım, biraz kenarda

yine yüzerim hatta belki oynarım suda ama buradan bakayım bir süre daha

geceden çıksam yola belki bu kabuklar dökülür her adımda

ama yok! yorgunum Kalbimm, lütfen sen de benimle kal bir gece daha

..............................................

hoşgeldin Kalbimm! ne iyi ettin, buldun yine kavuşmanın bir yolunu..

bu gece hala biraz ateşteyim biraz suda. ben şimdi dinleyemem seni, bazı bazı dalar giderim ama sen yine de anlat yeni masalını, sana söz sabaha kuşlarla söyleyeceğim şarkını.. 

diyorum ki... yola çıkarken...

bu gölden bir yol açmalı, nehirlere katmalı, denizlerle buluşur ummalı..

bundan sonra virajlara aldanmamalı, nehre bırakmalı, yıldızını takip ettiğini ummalı..

ateşin odunla çıtırdamasını değil de rüzgarla dansını izlemeli, yine de sönmez ummalı..

artık suya değil de ağaca yazmalı.. karda değilde toprakta ayak izi bırakmalı, daha uzun kalır ummalı..

bi şarkı tutturmalı, hep mırıldanmalı, bazı bazı katılan olur ummalı..

ne bileyim.. mesela.. 

sadece fırtınada değil de, çiçeklerin her kokusu geldiğinde bi durmalı, 

birini koparıp saçına takmalı, çiçek de halinden memnun ummalı..

bu damlalar sadece senin için akmalı, yine söz biter, yine göz dalar da.. Kalbimm bir daha susmaz ummalı..

hadi Canımm! sabah ilk ışıkla yola çıkmalı..

"kasımda açacak çiçekler" dedin yıllarca, kasımpatları ile dolu tarlalara götürdün rüyalarda. ben seni hiç anlamamışım, daha yolun başıydı, hiç gelmezdi bu aklıma.

her kasım bekledim ne demek istedin acaba diye, hayaller yükledim.. ümitler yükledim.. geçti bir yıl ve bir yıl daha ve yıllar ardı ardına. her zamanki gibi anladım, olunca. şimdi bulduğum anlamlar da anlamlandı, yaşayınca.

"hüzün mevsiminde tüm çiçeklerin solduğu zamanda açan çiçek" i tutacağım şimdilik aklımda. çünkü tüm duygulardan sadece biri kaldı yanı başımda. kafiyeyi bilerek yapmıyorum, baksana! aklım da başka bi havalarda.

şimdi bir ayağım geçmişte;

bazen öfkeleniyorum, en çok da kendime. bazen hüzünleniyorum, o zaman bir yorgunluk çöküyor üzerime. her gelip-geçen bir renk, bir desen biliyorum ama pek cılız geliyor böyle zamanlarda sesi içimde. bi şüphe sarıyor, unutuyor, "şuan" içindi tüm zorluklar zannediyorum. sen bıkmadan "bana güven, olduğu gibi bırak" desen de.

şimdi bir ayağım gelecekte ve bir gözüm;

evet, bazen umutla doluyor içim, işte bu! diyorum. hiç almadığım kadar ferah bir nefes alıyorum, neşeyle doluyorum. Ama bazen... arkadan sesleri duyuyorum. Bildiğim acılar ve ustalaştığım sorunlardan uzaklaştığımı farkediyorum.

bu adımı da atarsam artık hiçbişey eskisi gibi olmayacak, değil sıkıntılar mutluluklarımı da tanımıyor olacağım. bu adımı da atarsam baktığım eski ben olmayacak aynada, gülüşlerim de gözyaşlarım da başka olacak onu biliyorum. ay bile farklı görünüyor, herşey "ilk" ve aslında "daha" gibi. hissediyorum! koza çoktan yırtıldı.. bambaşka bir dünyaya uyanıyorum.. hep beklediğim.. ama yine de ara ara bi duruyorum.. sanki bir ömür değil, yüzyılları geride bırakıyorum.

şimdi mi?...  burada mı?...

....üşüyorum Kalbimm!... 

gözlerimi kapasam ve açsam ordayım... çok istiyorum ama gözlerim kapanmıyor... anlamıyorum... sanırım... ya senin rüyalarına uyanamazsam diye korkuyorum.

aman ha! şikayet etmiyorum sana çünkü tam da bunu dilemiştim seni aramaya çıktığımda. güneş doğmak üzere ama beklerken dakikalar saatler gibi gelir ya insana.

boşver ben titrerim şimdi, nasıl olsa geçer biraz yol alınca. bak hem şimdiden başladık bakışıp, konuşmaya.

shh! gündoğumunun sesini duyuyomusun? ne harika, dinle!.. gecelerden farklıdır sessizliğin sesi gündoğumunda. gizli bi şarkı mırıldanır, dinlemeyi bilene.. 

... o büyülü öpücükle uyandım güne, kokusu geldi önce.. sonra unuttum yine.. 

Kalbimm! toprak ısınırken bi yol hikayesi anlatsana.. 

sabaha karşı çiğ yağdı ya, sıcak bi sabah şiiri verirmisin lütfen bana..

bak söz verdiğim gibi, yıldızın hala parlıyor üzerine.. artık onu arama, sanmaki kaybolur gün içinde.. kavuştun ya! hep burada.. gözlerinden kalbine.. içinde artık, hep seninle.. gaia kolladı bunca zaman seni, bi de onu görsen keşke.. 

sevildiğini hisset.. şimdi senin soluğun kadar yakın olana.. şimdi tüm içtenliğinle sokul kavuştuğuna.. samimiyetin sıcaklığı benden değil, senin varoluşunda. şimdi kalbine dokun, sesim müziğin olsun adımlarında.. şimdi sen seni bilinceye kadar bırak ben ayna olayım sana.. ilk defa sabahları sev, belki ilk defa şükret gaia’da uyandığına.. 

rüyalarından dahası var, bak hepsi burada.. şimdi yolun açık.. en zoru geride kaldı, yol yokuş aşağı şurdan bakınca.. şimdi sen ve ben ilk defa tamam, artık birlikteyiz ya.. bak o eksiklik hissi yok artık dokunduğunda, burukluk da dağılır zamanla.. bu güvene alışınca.. 

dağların doruklarında karlar, yine gözün manzarasında.. kartallar doruklarda yuvada, bırak biraz da bülbüller şakısın kulağında.. şimdi senden olana kavuşma yolunda, daha fazla ne neşe katabilir döşenen yollarına.. şimdi uyanma zamanı hakkına, gözlerinden akan sevgi kadar aldığın dünyaya.. 

kendini unutursan çelme takmayacağım, çiçeklerin kokusuyla büyüleyeceğim aklını bu defa.. çünkü hatırlayacağın herşey artık bende, kalbinde.. saklı değil derinlerde.. öğreteceğim ona da nasıl oynanır birlikte.. 

... bişey var hala için için sızlıyor, 

şimdi bi başka türlü.. ara ara nasıl fena basıyor... 

hem ama..

sen burdasın ya, nasıl oldu şaşarsın kendine.. geçtiğin yola bak, neden korkarsın ki.. ördün ya önündeki yolu emekle.. onları şimdi düşünme, olmayana kafanı yorma.. buluruz bir yol nasıl olsa.. rahatça yürü.. zor bitti.. bu yol mis gibi çimen ve papatyalarla süslü, güven dediğime.. hem önce dinlen biraz güneşte.. hala yapacak çok şeyimiz var.. bekleyenlerin var, büyük bir hevesle.. asla yalnız değilsin burada ve artık orada da.. mucizeler bekle.. 

... nasıl güvenirim. 

hala korkuyorum, çünkü ben bunlara hiç alışık değilim. 

biliyorum, o an gelince hep “haklıymışsın” der, öperim. 

napayım, ben de böyleyim. 

en iyi sen bilirsin, herşeye rağmen o sihirli yarınları bugün yapmaya istekliyim. 

hadi artık ısınsın içim, sen hep dokun artık üşümeyeyim. 

hep yakın dur kokun sinsin, tekrar unutmayayım. 

bundan böyle yanımdaysan... hazırım Kalbimm, yürüyelim....

sürprizim sana, hayallerinin ötesinde dediğim... o kıvılcım.. hani ne olursa olsun bu hiç sönmüyo diye farkettiğin.. o bildiğin ve bilmediğin.. yeni şarkınla onun ateşinde dans edeceğin.. hem perdenin ardında hem burada olan.. dün özenle ördüğün, bugün hediyen sana sunulan. inan.. korkma, aç kanatlarını.. aldığın, senin zaten özenle verdiğin. bu senin zamanın. hadi Canımm yürüyelim..

Düştüm daha ilk adımda. Önce ağzımda acı toprak tadı, bi kırılma sesi geldi hemen sonra. Can kırığı sandım, cammış meğerse...  kadeh çatlamış, hayata içerken, candan öte eskimeyen bir dostla. Yıllar iyi davranmamış, dayanmamış bu sefer içmeden önce kadehi yine öyle iki kere yere vurmaya.

Ne mutlu, öyle sağlam örmüşüz zamanında. Yine beliriverdi tam kaybolduğum anda, o bilir tavşan nereye saklanır ben unuttuğumda. Kalbim ağlamaz bu kahkahalarda. Biliyorum ya, istesem ağlarım da omzunda. Sendrom mendrom kalmadı, sarıdan geçtim, mavi yeşil boyandı ruhumda. Sen iyi ol dilerim, keşke hükmü geçse dualarımın yukarıda.

Yook, kızmıcam sana Kalbimm. Onca zaman sakladım, bazen ben bile iyi davranmadım sana ne de olsa. Sen üzülme, bunun için de buluruz bi "iyiki" nasılsa. Amaan noolcaksa!!! E tabii, sadece toprak kokusu yetmez bundan sonra. Hem düşülür doğal olarak ilk adımlarda. Bu veda da böyle oldu, hem hazırdın demek uğurlamaya. Yarabbi şükür der devam ederiz yola. Artık birlikteyiz nasıl olsa. Ben de senin elini tutarım, böyle düşersen dara. Bak cebimden ne çıktı bu defa. Doğru galiba. Şimdi bi baktım da, hep bi el var sanki her olanın ardında.

Dedemden nasihat; "işte bu kalbin olsun her yaptığında, gözlerin gülsün baktığında.. sen yine de hep böyle kal, hayatta her ne olursa". Ninemden dua; "sen kalbini kolla, aklın da lazım olur ulaşmak için başarıya.. allah iyi insanlarla karşılaştırsın daima yolunda"

......

Buna da "şükür" de! İşin aslı çok da emin değilim daha fazla yol almak istediğime. Anladığıma pek emin değilim, nedir bu sönmeyen içimde. Herşey akıp gidiyo, ben bi öyle bi böyle hissetsem de. Lütfen sen yine de söyle.. Tamam, bu fidanı dikeyim ama nereye? Etrafına yapacağım çiçek bahçesi, bu tohumlar çok durmaz sadece suyla; eminim bildiğine.. Gökyüzünü bilirim ama bu denizler bana yabancı. Güneş ve yıldızlarla yönümü bulurum.. iyi de! hiçbiri söylemez, sen söyle bu ada nerede!? Ruhum yeni masalı için bir diyar ararmış, şatosu hazırmış söylediğine göre.

************************************

Kalbimle yolda...

...... tüm kalbimle
... daima sevgiyle

Şebnem Özenç